بیش از نیمی از اقتصاد سریلانکا به صادرات پوشاک متکی است و سازمانهای صنعتی متعهد به حمایت از این کشور در میان مشکلات اقتصادی مداوم هستند.
در نامهای به تاریخ 26 ژوئیه، اتحادیههای کارگری و سازمانهای مدافع حقوق کارگر، از جمله کمپین لباسهای پاک، کارگران پشت لیبل، شبکه همبستگی ماکیلا، و کارگران متحد، همبستگی خود را با مردم سریلانکا اعلام کردند. بحران بدهی در این کشور، با کمبود مواد غذایی، سوخت و برق مواجه شده است و اعتراضات ناشی از آن منجر به استعفای رئیس جمهور گوتابایا راجاپاکسا در ماه گذشته شد.
این گروهها با استناد به دههها بدهی بینالمللی و درگیریهای سیاسی اخیر، خواستار اقدام برای جلب توجه صنعت مد شدند.
در این نامه تاکید شده است: «ما فراخوان اتحادیههای کارگری را تأیید و حمایت میکنیم، و از دولتهای ملی، مؤسسات مالی بینالمللی، شرکتهای بخش خصوصی (شامل برندهای بینالمللی و خردهفروشانی که از سریلانکا لباس تهیه میکنند) و سایر ذینفعان میخواهیم که از یک برنامه اضطراری حمایت کنند. کمک، حمایت مالی میان مدت و بلندمدت، و راه حل سیاسی دموکراتیک برای حل بحران ارائه دهند.بر اساس گزارش مرکز منابع تجارت و حقوق بشر، صنعت پوشاک سریلانکا بیش از 400000 کارگر پوشاک را به طور مستقیم و حدود دو میلیون کارگر به طور غیرمستقیم از طریق شبکه های پیمانکاری فرعی به کار گرفته شده اند.
برندهای بزرگ از جمله نایک، یونیکلو، گپ، اورلین و غیره در داخل کشور تولید می کنند.