ویژگی چیا جبری را باید در آمیخته ای از شجاعت که از پدر وام گرفته و هنر وشی مادر جستجو کرد. خاطره اولین تجربه هایش ازمد به خریدهای عید برمی گردد “مامان یک روز همه خواهر برادرها را برای خرید می برد ویک روز هم اختصاص به من داشت که لباسی که در ذهنم طراحی کردم را پیدا کنم و اگر نا امید میشدم پارچه مد نظرم را با مامان به خیاطی می بردیم تا مدل لباسم را خودم سفارش بدهم و تازه ماجرا شروع می شد که باید کفش همرنگ و روبان مو وگوشواره ست لباسم را پیداکرده و استایل خودم را بسازم. پدر اما سختگیر بود گرچه اندیشه اش شعر بود ومتل و داستان اما همه یک نتیجه داشت “کار نشد ندارد “

بعدتر او روحیه ادبی خود را به حیطه طراحی لباس آورد و هر کالکشن اش روایتی دارد و شخصیت  هایی و البته تم خاص خودش. اما داستان خود چیا از روزی در اوایل جنگ ایران و عراق آغاز شد. او می گوید از طرف مسجد داوطلب می خواستند برای دوخت و دوز لباس وملافه رزمندگان و من دوختن را شروع کردم و این اولین قدمهای اندیشه چیا مد بود چرا که آن ببر سیاه (چرخ خیاطی) عشق به خلق کردن را در من بوجود آورد.

در همان بحبوبه جنگ و در کنار دو فرزند کوچک اش دوره های خیاطی را گذارنده و دیپلم فنی گرفت و شیوه آسان خیاطی را تدوین کرد. از آنجا که سودای آموزش و توانمندی سازی زنان را داشت اقدام به دریافت امتیاز رسمی کرده و خیلی زود آموزشگاه خاتون را تاسیس نمود او در بیست و چهارسالگی جوانترین مدیر آموزشگاه در استان بود.

تجربه دوازده ساله تدریس موفق، داوری، طراحی سوال، ایجاد سرفصل و الگو سازی لباس اقوام و آموزش گام به گام قلاب بافی برای سازمان فنی و حرفه ای کرمانشاه همزمان ادامه تحصیل در رشته خیاطی، و کسب چهارده مدرک فنی درخیاطی و صنایع دستی (گلسازی، قلاب بافی، قالی بافی، گلدوزی، مروارید بافی، آینه کاری و…) تاسیس آموزشگاه مروارید بافی/گذراندن دوره مدیریت دولتی، تاسیس اولین مجتمع فنی خیاطی وصنایع دستی شامل تمام رشته، فعالیت های او تا قبل از مهاجرت به تهران بود.

چیا جبری با مهاجرت به تهران فصل تازه ای را در زندگی اش آغاز و به سراغ دغدغه نوجوانی اش یعنی نوشتن (شعر، داستان) رفت. او شش ماه بعد از ورودش به کرج انجمن ادبی و فرهنگی زنان سرمشق را تاسیس کردو نام اش در کتاب شهر کرج در کنار مشاهیر کرج به ثبت رسید. در عمر دوساله انجمن سرمشق مراسم روززن/روزکودک با کودکان بهزیستی و بزگداشت فردوسی با حضور استاد کزازی، روز سینما پخش فیلم نارو نی و روستای سرشماری نشده با حضور عوامل برگزار شد و هرهفته در انجمن سرمشق نمایش فیلم ونقد وبررسی برگزار شد.

دغدغه سینما جبری را به سینمای جوان کرج که با آنها در سرمشق همکاری داشت کشاند و ماحصل آن فیلمنامه کوتاه آدم برفی بود. از طرفی مسئولیت صفحه شعر روزنامه زمان را نیز به عهده داشت و علیرغم آنکه خوانندگان زیادی داشت بعداز بیرون آمدن ویژه نامه سوگ شاملو روزنامه همکاری خود را با او قطع کرد. همکاری با حسین پرنیا در آموزشگاه موسیقی تجربه کوتاه و دوستی پایداری بود در نهایت جبری به کرمانشاه بازگشت و مدت سه ماه به تحقیق و پژوهش در زندگی زنان جنگ پرداخت که مجموعه ای با هفت دفتر با عنوان روایت عشق بود که دفتر هفتم آن در جشنواره دفاع مقدس جایزه قلم طلایی را برایش به ارمغان آورد.آشنایی با آقای جابر قاسمعلی در مقام مشاوره فیلمنامه در سریال هویت/تله فیلم بهار ترش ( بهارشیرین) پاییزی که گذشت، پشت درهای بهشت (لبخند خدا) کوره ای خاموش وهمکاری در  فیلمنامه عبور از پاییز و کمال مسازه ؟ و ایفای نقش در چتر سفید ( کارگردان جابرقاسمعلی ) نویسنده و مشاوره فیلم های کوتاه عروس آب، هناس، پابوس با کارگردانی آقای مهدی یار محمدی همچنین جایزه جشنواره مقاومت برای فیلمنامه فرنگیس / کاندیدا جشنواره پلیس برای مرد صورتی و جایزه پروانه طلایی جشنواره کودک برای کوره های خاموش در کارنامه فعالیت دهساله اوست