هویت /چیاجبری

وقتی از هویت حرف می زنیم دقیقا راجع به چه چیزی حرف می زنیم ؟

وقتی واژه هویت را به زبان می آوریم ناخودآگاه در ذهن مخاطب گویی اشاره به چیزی مربوط به گذشته می کنیم یا منظورمان  واژه ای مترادف با سنت یا شاید گفتمانی پیرامون پدیده ای فاقد موجودیت عینی باشد. اگرپایمان را بر زمینی که بر آن ایستاده ایم بکوبیم درخواهیم یافت که از زمان تولد درنقطه ای از جغرافیای جهان چشم گشوده ایم و تا زمان مرگ همواره در جغرافیایی حضور داریم که تاثیرات پیدا و پنهان آن بر موجودیت لحظه به لحظه ما انکار ناپذیر است. همچنانکه در برهه ای از تاریخ جهان، زمان بین تولد و مرگ بالیده ایم که ماهیت تاریخی ما را شکل داده. درجای جای  جغرافیای زمین و در طول تاریخ زندگی بشر زبان، هنر، آداب و رسوم، اعتقادات و آیین، ارزش ها و نمادهای  متفاوت و متنوعی بوجود آمده که هویت فرهنگی را قوام بخشیده و باعث پدید آمدن تمدن ها شده است.

ما هویت را در سه سطح، گسترده ( جهانی) میانی ( منطقه ) و فردی تجربه می کنیم ، این در حالیست که ما همواره در احاطه سه هویت، جغرافیایی (مکانی)، تاریخی (زمانی ) و فرهنگی (ساختاری ) هستیم که کلیه کنش ها و واکنش های ما را مدیریت می کند. همچنین جنسیت، ملیت و مذهب، سه هویت پویایی است که درسطح میانی جاری است. در اینجا باید به اهمیت ویژه برساخته شدن هویت فردی هم اشاره کرد جایی که نمود آن در خلق اثر هنری قابل رویت است. هویت همواره در حال زایش خرده هویت اجتماعی مثل، جایگاه ،طبقه ،تحصیلات، حرفه و… است .کمتر پدیده ای را می توان نام برد که بتواند بخشی جدایی ناپذیر از گذشته، حال و آینده بشر باشد. پدیده چنان گسترده که کل جهان و چنان محدود که کوچکترین موجود را در بر می گیرد .

در پایان میخواهم اشاره کنم به سوال ابتدای متن، وقتی از هویت حرف می زنیم از چه چیزی حرف می زنیم؟ ازهمه چیز ….