تاریخ تکاملی صنعت کفش/فاطیما-میرزایی‌-دخت

تاریخ و تکامل کفش ها
تصور یک دنیای بدون کفش سخت است. همه چیز به دلیل نیاز واقعی انسان برای محافظت از پاهای خود در برابر عوامل خارجی شروع شد و این نیاز به ظاهر ساده بشر، خیلی سریع به صنعتی در حال رشد تبدیل شد که در آن طراحی به اندازه عملکرد مهم بود و اگرچه ویژگی‌های اصلی کفش، بدون تغییر باقی مانده است، اما با نگاهی به تاریخ طوالنی و جالب کفش متوجه می‌شوید که رنگ، مواد و طرح‌ها تغییر کرده اند چراکه قبال کفش‌ها را صنعتگران می‌ساختند، اما امروزه، آن‌ها بخشی از صنعت کارخانه هستند که ساالنه مبالغ هنگفتی به دست  می‌آورند. تاریخچه، تغییرات و گرایش‌های مد کفش را می‌توان به این دوره‌های اصلی تاریخ جهان تقسیم کرد:
ماقبل تاریخ که از  5.2 میلیون سال قبل از میالد تا 1250سال قبل از میالد مسیح
دوران باستان (۱250 قبل از میالد – ۴76)
قرون وسطی (۴76 – ۱۴53)
اوایل مدرن (۱۴53 – ۱۹۱۸)
دوران مدرن (۱۹۱۸ – این روزها)
در دوره‌های مختلف، دیدگاه‌ها و درک های متفاوتی از جهان و فرهنگ و هنر وجود داشت و درواقع، عوامل مختلف اقتصادی و سیاسی نیز نقش مهمی در مواد، اشکال، طرح‌ها و سبک مورد استفاده در کمد لباس افراد ایفا می‌کردند و کشف و تصرف سرزمین‌های جدید، فناوری‌های جدید و درک متفاوت از جهان، سبک و مد کفش را تغییر داد و کفش‌های اولیه که در دوران ماقبل تاریخ محبوب بودند، جای خود را به صندل‌هایی دادند که در دوران باستان به دلیل شکل‌گیری طبقات اجتماعی، محبوبیت زیادی پیدا کردند. در قرون وسطی که دوران فئودالیسم بود، اولین ساختارهای کفش شکل گرفت و پاشنه کفش در آن دوران اختراع شد و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت و در دوران مدرن اولیه، دوران رنسانس و باروک بود که می‌توان نکاتی از کفش‌های مدرن را مشاهده کرد و در این مدت، کفش‌های زنانه و مردانه بسیار شبیه هم بودند. مدل‌های کفش، بسته به طبقه اجتماعی متفاوت بود و همچنین، در قرون وسطی که فئودالیسم وجود داشت، جامعه به طبقه‌هایی تقسیم شد که نه تنها مشاغل و مسئولیت‌های مختلف، بلکه لباس و کفش‌های مختلف را نیز تعیین می‌کردند. دهقان ها و شهرنشینان غیر اصیل، چکمه‌های چرمی سنگین و تیره با پاشنه می‌پوشیدند و در همین حال، نجیب‌زادگان از کفش‌های فانتزی‌تری استفاده می‌کردند که اغلب پاشنه چوبی داشت. چاپ، زیور آالت و سایر عناصر تزئینی فقط توسط نجیب‌زادگان استفاده می‌شد و درواقع، آن‌ها این کفش‌ها را سفارش می‌دادند و هر کفشی با توجه به روحیه و خواسته مشتری، متفاوت و تزئین شده و هر جفت کفش، منحصر بفرد و متفاوت بود اما عصر جدید، درک مد و سنت‌های ده‌ها ساله کفش را به شدت تغییر داد و این امر به دلیل فرصت‌های جدید در فناوری رخ داده است که کل فرآیند تولید کفش را بسیار آسان‌تر و ساده‌تر کرده است.اولین کفش ها چه زمانی ظاهر شدند؟ سال ۱۹۹۱ یک تاریخ مهم در تاریخ کفش است زیرا سالی است که باستان‌شناسان در مرز اتریش و ایتالیا، انسانی مومیایی شده به نام Oetzi از عصر حجر را پیدا کردند که حدود 3300 سال قبل از دوران ما جانش را از دست داده بود. این مسافر آلپی کفش‌هایی از جنس پوست گوزن با زیره‌ای ساخته شده از پوست خرس و پر از یونجه پوشیده بود. این گونه تصور می‌شود که تکنیک تولید کفش عصر حجر به این شکل بوده است که دوخت کمتر، پاها خشک‌تر و گرم‌تر می‌شدند. بنابراین، چرم را چروک می‌کردند. دوخت روی کفش‌ها کوچک بودند و با توجه به ابزارهایی که مردم در آن زمان داشتند، تحمل چندانی نداشتند. در طول تاریخ، یک جفت کفش وجود ندارد که بتوان گفت اولین کفش درست شده در تاریخ است زیرا کفش‌های بسیار متفاوتی برای آب و هوای مختلف وجود داشت و در مناطق مختلف نیز، مواد متفاوتی برای کفش مورد استفاده قرار می گرفت و کفش در مناطق شمالی هم از چرم ضخیم تهیه شده و از خز و یونجه به منظور گرم شدن استفاده می‌شد. در همین حال، در مناطق جنوبی، بیشتر، صندل‌هایی از برگ نخل یا الیاف پاپیروس وجود داشت و مردم برای محافظت از پاهای خود در برابر اثرات طبیعی خارجی به کفش نیاز داشتند. بسیاری از تغییرات و مدل‌های کامل کفش در دوران مهاجرت )سده‌های ۴ تا 6 )و در جنگ‌های صلیبی (سده‌های ۱۱ تا ۱3 )هنگامی که اروپایی‌ها به شرق حرکت کردند، پدیدار شد. در آن مدت، اروپا مملو از صندل‌های مصری و کفش‌های نوک تیز بود. خیلی زود، پاشنه پا درست شد و مد غربی کفش شروع به توسعه کرد که در دنیای معنوی و سخت قرون وسطی بسته به طبقه اجتماعی افراد پوشیده می‌شد. منحصربفردترین و محبوب‌ترین روندها در ایتالیا و اسپانیا شکوفا شد، کشورهایی که قوی‌ترین بنادر دریایی اروپا در آن ها قرار داشت، مغازه‌های صنعتگران و بازرگانان با سرعت زیادی در حال توسعه بودند و اولین مراکز مالی تأسیس شد. بنابراین، این کشورها مهد واقعی مد کفش و لباس بودند. طراحان کفش مدرن، اغلب به دنبال ایده‌های جدید، الهام و خالقیت در تاریخ می‌گردند. روش‌های
تولید کفش، سازه‌های دوخت، شستشوی چرم، سوزاندن و رنگ‌آمیزی تقریباً از پایان قرن نوزدهم تغییر نکرده است. اکنون، با هم به بررسی مد و روند کفش در دوره‌های مختلف تاریخی می‌پردازیم.